ေ၀းေနရင္လည္း

 ေ၀းေနရင္လည္း
 မိုင္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းပါေစ
 တန္တိုင္းေတြဘယ္ေလာက္ပဲျခားေနပါေစ
 တေယာက္တစ္ျပည္
ေ၀းလို ့ေနရင္လည္း
ကိုယ့္၏အေတြး
အသဲထဲမွာ
တစ္ေယာက္တစ္ေနရာေနရရင္လဲ
မေ၀းပါ ခ်စ္သူ....
 အခ်စ္ဦးမို႔လို ့
စြဲလန္းတယ္.......ခ်စ္သူရယ္…။

အခ်စ္သူအတြက္

အခ်စ္အတြက္

ရင္ထဲမွာ….
စႏၵာလ ၀င္းပပမင္းမ်က္ႏွာ
ၾကည့္မ၀ပါ ခ်စ္သူ....။

ေသြးသက္ ခႏၶာ
ကမၻာေျမက်ေအာင္ထိ
ခ်စ္ကဓိ မပ်က္ေစရဘူးေနာ္… ခ်စ္သူ….။

ဦးဦးဖ်ားဖ်ား
မင္းအနားမွာ
 မရွိခဲ့ရင္လည္း
 ေက်နပ္တယ္
 ေနာက္ဆံုးလူ ျဖစ္ရင္လဲ ေက်နပ္တယ္….။




(ေအာင္မင္းခန္ ့)

မင္းနားလည္ပါ

မင္းနားလည္ပါ

မင္းႏႈတ္ဖ်ားက...
“မခ်စ္ေတာ့ဘူး”လို႔
ဘယ္ေလာက္ပဲေၿပာေၿပာ
မင္းေၿပာတဲ့စကားကို
ငါက စလို ့
ေၿပာတာလို႔ပဲ
ထင္ေနတာ
ခ်စ္သူ...။

Online မွာေတြ႔ရင္လည္း
“စကားေတြဆက္မေၿပာခ်င္ဘူးဆိုျပီရင္
မင္းက Off လိုင္းကိုလုပ္ထားရင္လည္း
မင္း Online မွာရွိတယ္ဆိုတာကို
ငါ အလိုလိုသိေနတယ္
ခ်စ္သူ.....။

တခါတခါမွာ
မင္းက ငါ့ကို
“မခ်စ္ဘူး”လို႔ေၿပာတယ္
ေနာက္တစ္ခါေတြ႔႔ၿပန္ေတာ့
”ခ်စ္တယ္”လို႔ေၿပာ
မင္းက ငါ့ကို
႐ူးခိုင္းေနတာလား
ခ်စ္သူ...။

မင္းက
က်ီစားတာမ်ားလာေတာ့
မခံစားဖူးတဲ့
ငါ့ႏွလံုးသားေတြ
တစတစနဲ ့ၾကာလာေတာ့
ေလာင္ကၽြမ္းသြားလိမ့္မယ္.
ခ်စ္သူ....။

ငါက
ေနဒဏ္သင့္ေနတဲ့ခေရပန္းတပြင့္လို
အလြမ္းဒဏ္ေတြသင့္ေနတယ္
ငါ့ဘဝမွာ
ရင္မွာေဝဒနာကို ေပြ႔ပိုက္ရင္း
ငါဘယ္လိုခရီးဆက္ရမွာလဲ...
ခ်စ္သူ....။

ငါ့ဘဝက
ေနဒဏ္သင့္ၿပီးေၾကြႏြမ္းေနတဲ့
ခေရပြင့္ေလးလို
မဟာပထဝီေၿမၾကီးမွာ
ခယဝဋ္စင္းေနရတဲ့ဘဝမို ့
ဘယ္သူက
ေကာင္ယူၿပီး နမ္းခ်ဴခ်င္မွာလဲ...
ခ်စ္သူ...။

ဒါေပမယ့္ေလ...
ခေရပန္းပြင့္ေလးဘဝက ေၿမမွာခလို ့
ဘယ္ေလာက္ပင္ေၿခာက္ေသြ႔ေၿခာက္ေသြ႔
ပန္းခ်စ္သူတို ့အေပၚ
ထာဝရေမႊးၾကိဳင္သင္းပ်ံ႕တဲ့
ရနံ႔ေလးကိုေတာ့
အၿမဲေပးေစတယ္ဆိုတာကို
မင္းနားလည္ပါ
ခ်စ္သူ....။

ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့
ငါေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္...
အလြမ္းဒဏ္သင့္ေနတဲ့

ငါ့ကို
ေနာက္ၿပီးမက်ီစားပါနဲ ့လို႔....."

(ေအာင္မင္းခန္ ့)

မင္းက ငါ့ဘဝပါ

မင္းက ငါ့ဘဝပါ
……………..

ခ်စ္သူ..
ထို…အရင္တုန္းက
မင္းနဲ႔ငါ အြန္လိုင္းမွာ

ေန ့တိုင္းေတြ ့လို႔
ခ်စ္စကားေတြ
ေၿပာမဆံုးႏိုင္ခဲ့ပါ..။

တရက္ေလး မေတြ ့ရင္
မေနတတ္ခဲ့သလို ငါတို ့ၾကားမွာ
ငါ အြန္လိုင္းမတက္တဲ့ ေန့ေတြဆိုရင္

 မင္းကၿမဲတမ္း ဖုန္းဆက္ခဲ့သလို

 ငါကလည္း ဖုန္းေလးကိုကိုင္ျပီ

ေန ့တိုင္းေမွ်ာ္ခဲ့ရတယ္ ခ်စ္သူရယ္…။

အခုအခ်ိန္မွာေတာ့
မင္းဆီကဖုန္းလာမွာဆိုတာကေ၀းေနျပီ
အြန္လိုင္းမွာေတာင္မွ
မင္းကပုန္းေရွာင္ေနျပီ…။

ခ်စ္သူ..
ငါက မင္းအတြက္
အခ်စ္ဦးတေယာက္မၿဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
အခ်စ္ဆံုးသူတေယာက္လည္း
ၿဖစ္ခဲ့မွာမဟုတ္ပါ…။

  ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူ..
မင္းက ငါဘဝအတြက္
အခ်စ္ဦးသူတစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးသလို
အခ်စ္ဆံုးသူဆိုတာလည္း
မင္းတေယာက္ပါပဲ ခ်စ္သူ…။

ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ၿပီးရင္
ေႏြကႏၱာရထဲေၿခာက္ေသြးေနတဲ့
ငါ့ ဘဝထဲကို
မင္းလို ၿပည့္စံုတင့္တယ္ထည္ဝါေနတဲ့
လူတေယာက္အတြက္
ဝင္လာဖို႔ခက္ေနလိမ့္မယ္ဆိုတာကို
ငါ ၾကိဳတင္လို႔ သိခဲ့တယ္ ခ်စ္သူ…။

ဒါေပမယ့္
ခ်ဳိသာတဲ့ မင္းရဲ့စကားေတြ
ေအၿမတ့ဲ မင္းရဲ ့အၿပံဳေတြေအာက္က
ငါ ႐ုန္းထြက္လို႔မရခဲ့ပါ…။

ခ်စ္သူ
  တကယ္လို့သာ မင္းက
ငါ့ဘဝထဲကအၿပီးပိုင္ထြက္သြားမယ္ဆိုရင္
မင္းတေယာက္ကိုသာ စြဲလန္းစြာခ်စ္ေနရတဲ့
ငါ့ ဘဝအတြက္ေတာ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဆိတ္သုဥ္းလို႔
အနာဂတ္ဆိုတာလည္း

ဟိုအေ၀းၾကီးမွာပါ…။

ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ခ်စ္သူ
မင္းဘဝေကာင္းစားဖို႔
မင္းဘဝေအးခ်မ္းဖို႔ ဆိုရင္
ငါ့ ကိုပစ္ထားခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း
ကိုယ့္ခ်စ္သူ၏ဘဝ ေကာင္းစားဖို႔အေရးမို႔
မင္းေပးခဲ့တဲ့ လြမ္းေဆြးမႈေဝဒနာေတြကို
ဘဝဆံုးတိုင္ ရင္မွာေပြ႔ပိုက္ရင္နဲ့
ငါခြင့္လႊတ္ၿမဲပါ ခ်စ္သူ…။

(ေအာင္မင္းခန္ ့)

အလြမ္းညဥ့္

အလြမ္းညဥ့္

“အခ်စ္ဆိုတာ
 ပန္း႐ိုင္းတစ္ပြင့္လို
ေနရာတိုင္းမွာ
ပြင့္တတ္ၾကသလို”ဆိုေပမယ့္
 ငါ့ရင္ထဲက အခ်စ္ပန္းေလးက
 မင္းႏွလံုးသား ဥယ်ာဥ္ထဲကလြဲၿပီးရင္
ဘယ္ေနရာမွာမွမပြင့္ခဲ့ဖူးပါ
 ေနာက္ထပ္လဲ
ဘယ္ဥယ်ာဥ္ထဲမွာမွ
ပြင့္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ...။

မၿမင္ႏိုင္ေပမဲ့
 ခိုင္မာတဲ့ေႏွာင္ဖြဲ႔ထားတဲ့
 သံေယာဇဥ္ ေႏွာင္ၾကိဳးေတြနဲ ့
 ငါကို ရစ္ပတ္....။

အဲဒီတြက္ေၾကာင့္လဲ
လူေတြကတိတ္ဆိတ္
ၾကယ္ေလးေတြကေၾကြ
 အေမွာင္ေတြနဲ႔ၿပည့္လွ်ံေနတဲ့
 ထက္ေကာင္းကင္၀လာတခြန္မွာ
ငါက..
မင္းကိုလြမ္းလို႔
တေယာက္တည္းထိုင္ၿပီး
ငိုျခိဳက္ေနတဲ့အသံေတြကို
မင္းကေတာ့
 ၾကားႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး...။

မင္းကိုသတိရတိုင္း
မင္းေပးထားတဲ့ဓာတ္ပံုေလးကို
ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
 မင္းကို ငါၿမင္လိုက္ရလို႔
ငါ၏ အလြမ္းညဥ့္ေတြအတြက္
မင္းအၿပံဳးက
ငါ့ကို ႏွစ္သိမ့္ေပးေနတယ္...။

အသြင္မတူလို႔
အတူမေနရဘဝမ်ဳိးနဲ ့
 ငါဘယ္ေလာက္ထိ
မင္းကိုလြမ္းရမွာလဲ
ခ်စ္သူရယ္....။

ေ၀းရျပီးရင္ေနာက္

ခြဲသူလည္းလြမ္း
က်န္သူလြမ္းမို႔
အလြမ္းေၿခရာ
ေဝဒနာကို
ရင္မွာခုတိုင္း
မေျဖႏိုင္ပါ
အခ်စ္ဦးသူမို ့
ခ်စ္သူရယ္ ကုိ႐ူးေတာ့မယ္…။

စိတ္လြမ္းေဖာ္

စိတ္လြမ္းေဖာ္
ဓါတ္ပံုေလးက စိတ္ထဲမွာတဖ်တ္ဖ်တ္ခါတယ္။
တစ္စကၠန္႔ေလာက္ဆိုေပမဲ႔ '' ႐ွပ္တာ ''ပြင္႔ဖို႔လုံေလာက္တယ္။
ရင္မွာကပ္ဖို႔ ႐ုိက္ကူးတဲ႔ ပိုစတာတစ္ခ်ပ္ပါ။
ေရာင္းရန္မဟုတ္။
ငွားရန္မဟုတ္။
မွ်ေဝရန္မဟုတ္။
မဟုတ္။မဟုတ္။မဟုတ္။
မဟုတ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ သီးသန္႔။
အေတာင္ပါတဲ႔ အိပ္မက္ေတြနဲ႔ ကူးလူးဆက္ဆံၾကတယ္။

ပင္လယ္ျခားတယ္။
နယ္ေျမျခားတယ္။
ယဥ္ေက်းမႈျခားတယ္။
ျခားတယ္။ျခားတယ္။ျခားတယ္။
စည္းျခားျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ မေဝးတဲ႔ရပ္ဝန္း။
အလြမ္းမ်ားစြာနဲ ေထြးပိုက္ေႏြးေထြးၾကတယ္။

ကဗ်ာမဆန္ဘူး။
႐ုပ္႐ွင္မဆန္ဘူး။
ပန္းခ်ီမဆန္ဘူး။
မဆန္ဘူး။မဆန္ဘူး။မဆန္ဘူး။
မဆန္ဘူးမ်ားစြာနဲ႔ ဘဝစစ္စစ္။

ပူျခင္းေအးျခင္းေတြကို ထိသိမႈနဲ႔ မွ်ေဝခံစားတယ္။
အစလား....?
အဆုံးလား....?
အဆံုးအစ မ႐ွိတာလား.....?
ဘာဆိုဘာမွ မသိ